Wydarzenia
Swoje pierwsze urodziny świętował polski...
29 maja 2008 roku w Gdynia Container Terminal S.A. (GCT) przekazano do eksploatacji...

Incoterms 2000

Formuły pogrupowano w cztery różne grupy ( E, F, C, D )

GRUPA E

EXW - Ex Works
(Z zakładu - oznaczone miejsce)

Sprzedający jest zobowiązany do postawienia towaru kupującemu do dyspozycji na swoim terenie, bez ponoszenia jakichkolwiek ryzyk, dodatkowych kosztów transportu czy załadunku.

GRUPA F

FCA - Free Carrier
(Franco przewoźnik - oznaczone miejsce załadunku)

W INCOTERMS 2000 zrezygnowano ze szczegółowego określania, odrębnie dla poszczególnych gałęzi transportu, miejsca i sposobu przekazania towaru przewoźnikowi, jak to było w INCOTERMS 1990.

FAS - Free Alongside Ship
(Franco wzdłuż burty statku - oznaczony port załadunku)

W INCOTERMS 2000 do obowiązków sprzedającego należy dokonanie odprawy celnej eksportowej i poniesienia kosztów z tym związanych, w przeciwieństwie do INCOTERMS 1990 gdzie obowiązek ten należał do kupującego.

FOB - Free On Board
(Franco statek - oznaczony port załadunku)

Sprzedający jest zobowiązany dostarczyć towar przewoźnikowi wyznaczonemu przez kupującego. Koszt dostawy, na zasadniczej drodze przewozu, nie opłacone przez sprzedającego. Po wydaniu towaru przewoźnikowi, ryzyko po stronie kupującego.

GRUPA C

CFR - Cost and Freight
(Koszt i Fracht - oznaczony port przeznaczenia)

CIF - Cost, Insurance and Freight
(Koszt, ubezpieczenie i fracht - oznaczony port przeznaczenia)

CPT- Carriage Paid To
(Przewoźne opłacone do - oznaczone miejsce przeznaczenia)

CIP - Carriage and Insurance Paid To
(Przewoźne i ubezpieczenie opłacone do - oznaczone miejsce przeznaczenia)

Sprzedający musi zorganizować transport (zawrzeć umowę przewozu) i ponieść związane z tym koszty, ale bez przyjmowania ryzyka utraty (uszkodzenia) towaru lub dodatkowych kosztów związanych z przypadkami występującymi po załadunku i wysyłce. W formułach CIF i CIP ma również obowiązek zawarcia umowy ubezpieczenia towaru na rzecz kupującego.

GRUPA D

DAF - Delivered At Frontier
(Dostarczone na granicę - oznaczone miejsce)

DES - Delivered Ex Ship
(Dostarczone statek - oznaczony port przeznaczenia)

DEQ - Delivered Ex Quay (Duty Paid)
(Dostarczone nabrzeże (cło opłacone) - oznaczony port przeznaczenia)

W INCOTERMS 2000 rozwiązaniem odmiennym do INCOTERMS 1990 jest obowiązek dokonania odprawy celnej importowej przez kupującego.

DDU - Delivered Duty Unpaid
(Dostarczone, cło nieopłacone - oznaczone miejsce przeznaczenia)

DDP - Delivered Duty Paid
(Dostarczone, cło opłacone - oznaczone miejsce przeznaczenia)

Sprzedający jest zobowiązany do poniesienia wszystkich kosztów i rodzajów ryzyka związanych z towarem aż do momentu, gdy zostanie on dostarczony do miejsca przeznaczenia.

Kilka uwag praktycznych

W formułach EXW oraz FCA importer posiada gestię transportową na całej trasie dostawy. Różnica polega na tym, że w EXW sprzedający nie ma obowiązku załadowania towaru ani dokonania odprawy celnej w eksporcie. W formule FCA obowiązek dokonania odprawy celnej w eksporcie ciąży na sprzedającym a obowiązek załadunku w zależności od rodzaju transportu. Dlatego też zaleca się stosowanie formuły FCA w miejsce EXW.

Szczególną uwagę należy zwrócić na formuły z grupy C - mimo ponoszenia przez sprzedającego kosztów frachtu lub przewoźnego i ewentualnie ubezpieczenia na głównym odcinku drogi od sprzedającego do miejsca przeznaczenia, to ryzyko utraty lub uszkodzenia towaru a także dodatkowe koszty powstałe po załadowaniu towaru lub przekazaniu go przewoźnikowi obciążają kupującego.

Przy formułach CIF i CIP sprzedający również ubezpiecza towar na rzecz kupującego. W interesie kupującego jest określenie zakresu ryzyk od których towar ma być ubezpieczony. Jeśli tego nie określi, to sprzedający ma obowiązek ubezpieczyć towar w zakresie minimalnego pokrycia ryzyk zgodnie z Instytutową Klauzulą Ubezpieczeniową C. Kupujący również powinien wskazać znaną sobie firmę ubezpieczeniową. W przypadku uszkodzenia lub utraty towaru kupujący często jest zmuszony załatwiać reklamacje , na podstawie dostarczonej przez sprzedającego polisy, w nieznanej i często egzotycznej firmie ubezpieczeniowej.

Kontrakty z użyciem formuł F i C należą do kategorii „umów na załadowanie". Formuły grupy D mają charakter „umów na dostarczenie". W pierwszym przypadku sprzedający ponosi odpowiedzialność za towar do momentu załadunku towaru lub oddania go przewoźnikowi ( choć może dalej ponosić koszty przewozu np. formuły C ), a w drugim ( D ) do momentu jego przybycia do uzgodnionego punktu lub miejsca przeznaczenia. Do tego momentu ponosi on również ryzyko utraty lub uszkodzenia towaru i pokrywa koszty przewozu.

Bardzo ważne jest aby po trzyliterowym skrócie formuły zawsze wskazywać możliwie precyzyjnie: oznaczone w kontrakcie miejsce , oznaczony port załadunku, wyładunku, oznaczone miejsce przeznaczenia itd. np. CPT Miasto, magazyn odbiorcy na określonej ulicy. Powszechny brak takiego sprecyzowania często jest źródłem kosztownych nieporozumień. CPT Miasto może być zrozumiane przez przewoźnika jako gdziekolwiek w danym mieście np. w magazynie zbiorczym firmy spedycyjnej i bez dobrej woli przewoźnika czy spedytora wyegzekwowanie dowozu do magazynu firmy jest praktycznie niemożliwe bez dodatkowych kosztów.

TABELA PORÓWNAWCZA

Warunki obowiązują od 1.01.2000.